شعر: از عشق ترم کردی

از عشق ، ترم کردی

ديوانه به خود بودم، ديوانه ترم کردی

سرمستی و شورت را، در جان و تنم کردی

اکنون من و تو با هم، بنشسته به پیش هم
در وادی بیش و کم، از خود خبرم کردی

با چشم و نگاه خود، من مايه هستی را، بر بام تو ميديدم

با رايحه عشقت، از بام خودت رانديم، در بند تنم کردی

گويند که تو جانی، من خاک و خراباتی

من مامن دل گشتم، در آن تو گذر کردی

اکنون تو درون من، گه با من و گه در من

بنگر که نظرها را، چون درنگهم کردی

زين است که از اين پس، بر بام و در هر کس

از ابر تو ميبارم، کز عشق ترم کردی

می ۲۰۰۴